حاملگی مولار یا پوچ که منجر به تشکیل یک مول هیداتیک می شود، به عنوان بارداری مولار شناخته می شود. مول هیداتیک، توده ای است که به سرعت در حال رشد است و از بافت وزیکولار در داخل رحم و بدون تشکیل جنین زنده رشد می کند. این ماده در نتیجه ناهنجاری کروموزومی تولید می شود.
یک مول هیداتیک، در اصطلاحات پزشکی به عنوان بیماری تروفوبلاستیک حاملگی (GTD) شناخته می شود. دو نوع GTD خوش خیم وجود دارد؛ یک حاملگی مولار یا پوچ کامل و یک حاملگی مولار یا پوچ نسبی.
انواع بارداری مولار
حاملگی های مولار به دو دسته کامل و جزئی تقسیم می شوند.
در بارداری مولار کامل، بافت تشکیل دهنده جفت طبیعی نیست و جنینی تشکیل نمی شود. تومور هنوز هورمون حاملگی HCG را تشکیل می دهد و توسط جفت های سالم در دوران بارداری طبیعی ساخته می شود. سطح HCG با بسیاری از آزمایشات بارداری اندازه گیری می شود.
حاملگی مولار جزئی زمانی اتفاق می افتد که جفت غیرطبیعی همراه با جنین تشکیل شود. در این موارد، رویان دارای نقایص مادرزادی شدیدی هستند. تومور در حال رشد به سرعت بر جنین غلبه می کند.
علل ایجاد بارداری مولار یا پوچ
حاملگی های مولار زمانی اتفاق می افتد که خطاهای خاص ژنتیکی هنگام لقاح تخمک توسط اسپرم رخ دهد. در یک بارداری سالم، جفت تشکیل می شود تا جنین در حال رشد را تغذیه کند. با بارداری مولار، به جای جفت، تومور در داخل رحم ایجاد می شود. جنین در حال رشد تقریبا هرگز در بارداری مولار یا پوچ نقش ندارد.
گاهی اوقات، بارداری های مولار پس از سقط جنین، بارداری موفقیت آمیز یا حاملگی خارج رحمی، هنگامی که سلول ها در رحم باقی می مانند، ایجاد می شود. در حاملگی خارج رحمی، تخمک بارور شده در خارج از رحم کاشته می شود.
عوامل خطر برای بارداری مولار یا پوچ
عامل خطر هر چیزی است که می تواند احتمال ابتلا به یک بیماری یا شرایط را افزایش دهد. هر شرایطی عوامل خطر مختلفی دارد. محققان هنوز نتوانسته اند علت بارداری های مولار را تشخیص دهند. اما ما برخی از عوامل را می شناسیم که خطر ابتلا را در یک زن افزایش می دهد.
به یاد داشته باشید که داشتن یک عامل خطر به این معنی نیست که شما قطعا به یک بیماری پزشکی خاص مبتلا خواهید شد. اکثر زنانی که یک یا چند عامل خطر دارند، هرگز دچار حاملگی مولار یا پوچ نمی شوند و برخی از افرادی که هیچ یک از عوامل خطر را ندارند، به یکی دچار می شوند. این تنها راهنمایی برای مواردی است که ممکن است خطر را افزایش دهد.
برخی از عوامل احتمال ابتلا به GTD در زن را افزایش می دهد. این شامل:
- زنان بسیار جوان و بسیار پیر خطر بیشتری دارند.
- در زنانی که یک بارداری مولار داشته اند، در حال حاضر ۶ برابر خطر ابتلا به عود و در کسانی که بیش از دو بارداری مولار قبلی داشته اند، ۱۲۰ برابر افزایش خطر دارد. ژن های خاصی با این خطر عود همراه هستند؛ یعنی هموزیگوت مادر و مغلوب هتروزیگوت مرکب، مانند NLRP7 و KHDC3L.
- به نظر می رسد زنان با منشأ ژنتیک نژادی خاص؛ مانند زنان آسیایی، تمایل بیشتری به بارداری های مولار دارند.
آیا می توان از بارداری مولار پیشگیری کرد؟
هیچ راهی برای جلوگیری از بارداری مولار وجود ندارد. اگر بارداری مولار قبلی داشته اید، می توانید با اجتناب از بارداری دیگر به مدت یک سال پس از حاملگی مولر اولیه، احتمال بروز عوارض را کاهش دهید. پزشک شما میزان HCG شما را یک بار در ماه و حداکثر به مدت یک سال کنترل می کند تا به شما کمک کند، هیچ اثری از بارداری مولار در رحم شما باقی نماند.
درمان بارداری مولار
بارداری مولار یک بارداری طبیعی محسوب نمی شود. بنابراین باید بافت مول برداشته شود تا عوارضی ایجاد نشود. معمولا برای درمان از روش های زیر استفاده می شود:
فرد در زمان عمل با دریافت بی حسی موضعی، بر تخت اتاق عمل دراز می کشد و پاها را در رکاب می گذارد. دکتر برای مشاهده دهانه رحم یک اسپکولوم را در واژن قرار می دهد. سپس وی دهانه رحم شما را گشاد کرده و با استفاده از دستگاه وکیوم بافت رحم را از بین می برد. نظارت بر HCG. پس از برداشتن بافت مولار، پزشک اندازه گیری سطح HCG شما را تکرار می کند تا زمانی که به حالت عادی برگردد.
بارداری پس از درمان به چه صورت است؟
به این علت که سطح HCG در طول حاملگی طبیعی نیز افزایش می یابد، امکان دارد پزشک از شما بخواهد برای بارداری مجدد ۶ تا ۱۲ ماه منتظر بمانید. ارائه دهنده خدمات شما در این مدت فرم قابل اعتمادی برای کنترل بارداری را توصیه می کند.
مراقبت های پس از حاملگی مولار یا پوچ
آزمایش خون و ادرار
هر ۲ هفته یک بار آزمایش ادرار یا آزمایش خون (یا هر دو) انجام می دهید. این آزمایش ها سطح هورمونی به نام hCG را بررسی می کند؛. hCG به معنای هورمون گنادوتروفیک جفتی انسانی است.
بیمارستان تخصصی یک کیت برای جمع آوری نمونه ادرار در خانه به شما می دهد و شما نمونه ها را برای آنها می فرستید. اگر آزمایش خون دارید، آنها را در جراحی GP یا بیمارستان محلی انجام می دهید.
مدت زمان ارسال نمونه برای پیگیری به میزان hCG و سرعت بازگشت آنها به حالت طبیعی بستگی دارد.
پس از حاملگی مولار نسبی
پس از طبیعی بودن سطح hCG ، ۴ هفته بعد نمونه ادرار بیشتری می دهید. اگر آسیب شناسی شما در بیمارستان بررسی شده باشد، پیگیری شما کامل می شود. اگر مول نسبی توسط آسیب شناسان تأیید نشده باشد، شما در مورد بارداری مولار کامل پیگیری می کنید.
پس از یک بارداری مولار کامل
اگر در مدت ۸ هفته سطح hCG شما نرمال باشد، پس از ۶ ماه جراحی پیگیری خود را انجام داده اید. اگر سطح hCG شما کندتر از این کاهش یابد، تا ۶ ماه پس از اولین سطح طبیعی hCG، پیگیری را ادامه می دهید.
کلام آخر
حاملگی مولار یا پوچ یک بارداری است که در نتیجه ناهنجاری های کروموزومی تولید می شود. این نوع بارداری قابل پیشگیری نیست و تنها افرادی که سابقه این نوع بارداری را دارند می توان کنترل نمود تا مجددا بارداری آنها بدین ترتیب نشود.
بدون دیدگاه