زایمان طبیعی

زایمان طبیعی

زایمان طبیعی، شیوه از زایمان است که نوزاد از راه واژن به دنیا می آید. پیش از به دنیا آمدن نوزاد، مادر انقباضاتی را در رحم خود احساس می کند، این احساس مانند کشیده شدن رحم می باشد. این انقباضات باعث گشاد شدن دهانه رحم و خارج شدن نوزاد خواهد شد.

جهت تسکین در ناشی از انقباضات رحمی، اقدامات زیر توصیه می شوند:

• راه رفتن
• انجام تکنیک های تنفس
• استحمام جهت ریلکس شدن

در ماه های آخر بارداری، دهانه رحم نرم و همانند میوه رسیده می شود. انقباضات رحم در این مرحله به خوبی احساس می شود و جنین نیز در ناحیه لگن قرار خواهد گرفت. این انقباضات به مرور قوی تر و دهانه رحم گشادتر می شود و جنین نیز به سمت پایین و کانال تولد حرکت می کند.

با هر انقباض، درد ایجاد شده سیگنال هایی را به مغز ارسال می کند که باعث آزاد شدن سیتوکینین خواهد شد. با آزاد شدن سیتوکینین، تعداد انقباضات افزایش می یابد.

درد زایمان از جمله مواردی است که بسیاری از خانم ها نگران آن هستند. اما همین درد به تسهیل روند زایمان کمک می کند. با شدت یافتن درد، اندورفین آزاد می شود که نتیجه آن کمتر شدن میزان درد و آرامش مادر می باشد.

مزایای زایمان طبیعی

از آن جایی که این نوع زایمان، بدون هیچ گونه مواد بیهوشی انجام می شود، مادر بعد از زایمان نیز قدرت و توان بیشتری خواهد داشت. برخی دیگر مزایای زایمان طبیعی عبارت است از:

• شیردهی بهتر مادر. مطالعات نشان می دهند که تماس بدنی مادر و نوزاد، شیردهی مادر، خواب کودک، وزن نوزاد و همچنین رشد مغزی را بهبود می بخشد.
• بعد از زایمان، مادر مشکلی در بغل کردن کودک و یا راه رفتن ندارد، زیرا مادر تجربه بی حسی اپیدورال را ندارد. به همین خاطر هیچ گونه دوره نقاهتی را نیز نخواهد داشت.

مرحله اول زایمان

کیسه آمنیوتیک

کیسه آمنیوتیک، غشای مملوء از مایعی است که اطراف جنین را احاطه کرده است. این کیسه معمولا قبل از به دنیا آمدن نوزاد پاره می شود که اصطلاحا گفته می شود کیسه آب مادر پاره شده است.  اما گاهی تا زمان زایمان نیز سالم باقی می ماند.

انقباضات

تنگ و گشاد شدن رحم را اصطلاحا انقباضات رحمی می نامند که به حرکت جنین به سمت دیواره رحم کمک می کنند. در چنین شرایطی، مادر کشیدگی و فشاری را احساس می کند که از پشت بدن شروع می شود و  به قسمت جلوی بدن نیز می زند.

البته نکته ای وجود دارد این است که این انقباضات، در همه موارد نشانه زمان به دنیا آمدن نوزاد نیست. گاهی این انقباضات در دو ماهه سوم بارداری نیز احساس خواهند شد.

گشاد شدن دهانه رحم

دهانه رحم، بخش انتهایی رحم است که به واژن باز می شود. این ناحیه به طول تقریبی ۳ تا ۴ سانتی متر می باشد. در هنگام زایمان، دهانه رحم جهت تسهیل خارج شدن نوزاد باز خواهد شد. این تغییرات در اواخر بارداری و در پی نرم شدن بافت رحم و نازک شدن دیواره رحم اتفاق می افتد.

زایمان

در نهایت، قطر دهانه رحم به ده سانتی متر می رسد و نوزاد از کانال تولد عبور خواهد کرد. لابیاها و پری نئوم (ناحیه میان واژن و رکتوم)، بیشترین میزان کشیدگی را خواهند داشت و ممکن است مادر در این زمان، احساس سوختگی در پوست خود داشته باشد.

تولد

ابتدا سر جنین بیرون می آید و از شدت درد مادر کاسته می شود، البته کمی احساس ناراحتی و فشار هم چنان وجود خواهد داشت. پزشک از مادر می خواهد که دیگر فشاری را به خود وارد نکند، این در حالی است که دهان و بینی جنین کاملا خارج شده باشد و موکوز و مایع آمنیوتیک از روی این نواحی برداشته شده باشد.

نکته ای که اهمیت دارد این است که این اقدام باید قبل از نفس کشیدن نوزاد و آغاز گریه کردن انجام شود.

جفت و مایع آمنیوتیک که طی نه ماه بارداری از جنین محافظت می کنند، بعد از پایان زایمان هم چنان داخل رحم باقی می مانند که البته باید خارج شود.

درد و سایر احساسات حین زایمان

همه مادران هنگام زایمان درد و فشار را احساس می کنند، با وارد کردن فشار از میزان درد کاسته خواهد شد. زمانی که جنین به سمت کانال تولد حرکت می کند، درد و فشار تنها هنگام انقباضات احساس می شود، این فشار همانند زمانی است که فرد نیاز فوری به دفع مدفوع خود پیدا می کند.

در صورتی که زایمان با بی حسی اپیدورال انجام شود، میزان و شدت درد به اثربخشی و میزان مسدود شدن اپیدورال بستگی دارد و گاهی مادر متوجه هیچ گونه درد و فشاری نخواهد شد.

با این که احتمال بروز عوارض حین زایمان طبیعی بسیار کم است، اما گاهی هنگام گشاد شدن دهانه رحم، احتمال پاره شدن این ناحیه وجود دارد که در نهایت باید نسبت به ترمیم آن اقدام شود.

بافت های واژن، بافت نرم و انعطاف پذیری است، اما در صورتی که حین زایمان فشار زیادی به این ناحیه وارد شود، احتمال پارگی افزایش خواهد یافت. در بسیاری از موارد، پارگی جزئی بوده و به راحتی ترمیم خواهد شد، اما پارگی های شدید می تواند در دراز مدت، عوارضی را به همراه داشته باشد.

این گونه می توان گفت که معمولا بیش از هفتاد درصد خانم ها در بارداری های اول شان، با آسیب های واژن و دهانه رحم روبرو می شوند. اما خوش بختانه از آن جایی که خونرسانی به واژن و دهانه رحم به خوبی انجام می شود، جراحات این چنینی به سرعت برطرف می شود و اسکار بسیار کمی بر جای خواهد ماند.

بسیاری از مادران ترس از درد زایمان دارند، به همین خاطر تمایل بیشتری به سزارین نشان می دهند. با پیشرفت هایی که در زمینه پزشکی انجام شده، زایمان برای مادر راحت تر است و درد کمتری را حین زایمان تحمل می کند.

سایر مطالب

جراحی زیبایی زنان

لابیاپلاستی

زایمان سزارین